Tibet, tempels en Mount Everest

Stiekum ben ik nu al in Beijing, maar ik wilde Lhasa toch toevoegen aan mijn lijst locaties, dus vandaar een 'verslag vanuit Lhasa'.
'S ochtends zijn Herco Willemijn en ik richting het vliegveld gegan, ndat ik alle ATM's uit de wijk vervloekt had, omdat ze allemaal om een andere reden niet werkten. Na een turbulente vlucht, ik denk niet dat dit ooit getopt gaat worden, kwamen we aan in Lhasa waar onze gids op ons stond te wachten. Het hostel was okay en we zijn zelf naar Bhakor gegaan. Daar liep een verssende hoeveelheid militairen met brandblussers rond, ze zitten zelfs op de daken om alles in de gaten te houden. Ik heb meer militairen gezien dan in mijn leven bij elkaar. 'S avonds kreeg ik flinke hoofdpijn en slapen is ook niet gelukt door de hoogte. De tweede dag zijn we naar Norbulinka (het zomerpaleis van de Dalai Lama) geweest en het Sera klooster waar we de debatterende monniken hebben gezien. In de middag trok mijn hoofdpijn weg en 's avonds weer over Bhakor gelopen. Herco heeft intussen de gids uitgehoord over wat de tibetanen van China vinden en ik heb wat schokkende verhalen gehoord over de vijandigheden tussen de lamas en China. Ontvoering, vergif en martelingen zijn niet van lucht.
De volgende dag vertrokken we met de landcruiser richting Shigatse. Halverwege kwamen we bij het Yamdrok meer wat wonderschoon zou zijn, maar helaas gehuld was in een dichte mist. Verderop was minder mist en stopte ook het sneeuwen dus we hebben toch een indruk van dit heilige (knalblauwe) meer. In Shigatse hebben we het klooster bezocht, waar zich een gigantische buddha bevind en een aantal rustplaatsen van hoge Lama's. (een van de Dalai Lama's in Potala heeft een altaarstuk waar vijfduizend kilo goud in is verwerkt)Na Shigatse was het tijd voor het base camp van Mount Everest en 100 km onverharde weg. De heenweg was prima te doorstaan en het is mgisch om de hoogste berg in het echie te zien. wederom verassend veel leger, maar Everest ligt op de grens met Nepal, dus zelfs een vrij bekende vluchtroute. 'S nachts wakker gelegen in een nomaden tent en tegen de ochtend voelde ik me zo rot dat die hele berg me gestolen kon worden. De wc was ook een hoogtepunt, als je de berg meet die boven het gat in de vloer uit kwam. Terug een andere weg, die aanzienlijk zwaarder voelde door de hoogteziekte. Na een tijdje, ruim 30 km overal vandan kwamen we vast te zitten in het ijs. Stilte. Vrieskou buiten de auto. Er kwam direct een oud mannetje uit een tentje gekropen dat belangstellend heeft toegekeken. De eerste jeep die voorbij kwam zat een gepolijste man in die conform zijn uiterlijk geen vinger heeft uitgestoken. Toen kwam er een convooi aan en een kleine vrachtwagen heeft ons eruit gesleept. Inmiddels voelde ik me een stuk beter en de rest van de reis ging vloeiend, op het dichten van een geul met stenen zodat we eroverheen konden na. 'S avonds kwamen we aan bij de grens en daar een bijzonder goor hotel gehad. 'S morgens afscheid genomen en een foto gemakt vn de friendship bridge. Terug zaten er twee chinezen in de auto en ik had eerder uit verveling gevragd of ik ook mocht rijden. Dat mocht! Ik ben veel te blij, mar ik heb 100 km door de Himalaya gereden! Ze vonden dat ik goed reed, mar ze werden wel een beetje wit toen ik vertelde dat ik mijn rijbewijs had gehaald 10 dagen voor ik vertrok. Dus. Volgens de driver reed ik als een ' old man' wat in dit geval betekend ervaren. Zo nu en dan moet je wel een pothole, yak of hond ontwijken, maar verder is de weg vrij leeg. In Shigatse alleen geslapen en de volgende dag nar Lhasa. Daar zijn snelheids controles, maar volgens de locals is er geen speed limit, dus zo nu en dan moet je even wachten zodat het lijkt of je een uur over het traject gedan hebt. Uiteindelijk vanuit Lhasa met het vliegtuig naar Beijing. Op het vliegveld kwamen ze ineens mijn ticket omruilen, waarna het maar tot ChengDu ging, samen met een italiaans koppel heb ik stennis geschopt tot ze uitlegden hoe het zat en bleek het toch in orde te zijn. In Beijing wederom ruzie gemaakt met een semi taxi die me ineens toch 50 wilde laten betalen en hekaas had ik alleen een briefje van 50 om hem mee te betalen. Goed geslapen en vandaag het plein van de hemelse vrede bezocht. Wonderlijke plek als je bedenkt wat daar voor geschiedenis is. De verboden stad was mooi, maar niet heel afwiselend alhoewel de nederlandse autogids wel grappig was. Op de kolenheuvel ben ik een Amerikaan en student uit Maastricht tegen gekomen en samen heben we ergens Peking eend gegeten. We hebben ook de monkeyhead soup geprobeerd, maar daar zat helaas geen monkey head in, alleen paddestoelen. We kregen wel het hoofd van de eend. Inmiddels zit ik als een blije draak in mijn Happy Dragon hostel in de negen draken straat. Ik weet niet of streetview al in Beijing is geweest, maar de straat ziet eruit als een achterbuurt. Ik zit wel in een trditionele hutong en de kok is een aspirnt chefkok, dus ik heb niets te klagen. Bovendien kan ik hier de hostel laptop gebruiken, dus kan ik veel meer op internet. Voor nu vind ik het mooi en wens ik jullie alle goeds.