Cruisin'

Net voor ik besloten had om Tibet p te geven, kreeg ik goed nieuws. Er is een Nederlands paar dat precies de trip maakt die ik wil maken, behalve dan dat zij door gaan naar Nepal en ik dan voor twee dagen een gids en een bus moet huren. Toevallig kwam ik Willemijn en Herco tegen en samen hebben we een mooie trip geboekt. Vertrek de 16de dus ik had precies tijd om nog even over de Yangtze te dobberen. Zo gezegd zo gedaan en tot mijn verrassing gign alles in een keer goed, behalve dan dat er een DIKKE MIST over ChongQing hing toen ik aankwam, wat me aan het twijfelen bracht. Gelukkig trok die op en ging de reis verder goed van start. Na drie uur met de bus kwamen we aan bij de boot, waar een behulpzame kruier er direct met mijn bagage vandoor ging, zonder dat ik hem echt weg kon jagen. In mijn kamer op het schip eiste hij vervolgens 40 yuan, maar nadat ik hem voor gek heb verklaard zakte hij naar 20, nog altijd te veel, maar ach. (ter vergelijking, de eerste twee kilomter in een taxi zijn 8 RMB).
Tot mijn vreugde en verdriet (dat laatste later) kreeg ik gezelschap van drie dikke chinese dames, waarvan een met alleen een rechterarm. Daar hoorden nog twee dames (eentje met een stem als een kanon) en twee heren bij. Ik ben gastvrij door ze opgenomen en heb hele uiteenzettingen in het Chinees aangehoord, waarna ze me stomverbaasd aankeken als ik in het Nederlands terugpraatte (Engels en Nederlands maakte toch geen verschil). Ik heb ontdekt wat Chinezen doen in hun vrije tijd: kaarten en zonnebloempitten eten. Ik heb gezien hoe je kaart als je maar een hand hebt; je gooit alles op tafel en terwijl de rest graait wat hen de beste zet lijkt gooi je onder luid gebrul de kaart die jou het beste lijkt. Dus. Gelukkig was dit het kaartspel dat ik in de trein had geleerd en heb ik goede rondes gespeeld. Alle verdere regels zijn me absoluut ontgaan :). Van de drie grote kloven heb ik tot mijn verdriet weinig gezien, tweemaal omdat ik sliep en eenmaal omdat het nacht was.Ze roepen in het Chinees om wat er te doen valt, maar het kon mijn kamergeoten niet bekoren en ze konden het ook niet vertalen, dusdat was jammer. (Mijn verdriet) Gelukkig waren de drie kleine kloven wel prachtig en hebben we ook in Sampans gevaren en zelfs drakenboten geroeid. De Drie Kloven Dam is wonderlijk, het hele gebied eromheen is nog in aanleg. Om de een of andere reden deed het mij aan de lessen van meneer Sabee denken, helaas zonder echte feiten boven te halen. Holmes is uit en nu is het aan Jane Eyre om me te amuseren, maar dat schort nog niet zo. Mijn kamergenoten waren volgens mij niet zo overtuigd van mijn verstand, want na de gebaren dat ik mijn tas moest halen, vroeg ik ze waarom en gebaarden ze opnieuw dat ik mijn tas moest halen. Ook hebben ze me uitgebreid aagewezen waar mijn tas in het bagagevak van de bus moest om me vervolgens wederom in gebaren uit te leggen dat ik zelf ook in de bus moest. Ze bedoelden het duidelijk goed. :). Helaas waren de mensen van de organisatie nietzo best, dus op mijn kokende aankomst in het kantoor gingen ze een treinkaartje voor me halen en stond ik om een uur op het station. Mijn trein gaat om 21.27, dus ik heb nog wat tijd over. (het is hier nu inmiddels 19.00) Na zo'n twee uur in de Mac heb ik aan twee westers uitziende mensen gevraagd of ze even op mijn tassen konden letten terwijl ik naar de wc ging, in de wetenschap dat ik die onmogelijk mee kon nemen of daar neer kon zetten, wc's zijn onbeschrijfelijk smerig in China. Dit bleek een Nederlands echtpaar te zijn, 43 jaar geleden uit Nederland vertrokken om in de zending te gaan. China was destijds gesloten en na zo'n 30 jaar in Taiwan wonen ze nu al ruim 10 jaar in Chengdu.Daar had ik het oprecht mee getroffen, zeer vriendelijke mensen. Ze hebben zelfs geprobeerd of ik mijn ticket nog kon ruilen voor een vroeger ticket, maar dat ging helaas niet door.
Straks even opzoek naar het telefoonnummer van Mixhostel, mijn kaart van Chengdu ben ik helaas verloren en daar stond alle bruikbare informatie op en er rijden geen bussen meer als ik aankom. Wandelen is een beetje ver met mijn tassen en taxichauffeurs spreken geen Engels. Komt wel goed. De permits voor Tibet zijn in orde, dus dat zit wel snor en daarna vlieg ik naar Beijing. Ik heb er zin in :)