Trein, trein en nog meer trein.

Ik had me min of meer opgemaakt voor een treinreis van 13 uur. Hoe het komt weet ik niet, maar de reis duurde ruim 40 uur. Ik denk dat ik ergens iemand verkeerd verstaan heb, maar de volgende keer neem ik het vliegtuig.. Gelukkig had ik ook gerommeld met de datum van het volgende hostel, dus daar arriveerde ik precies optijd. Tijdens die veertig uut in de trein heb ik geleerd hoe je twee verwarrende chinese kaartspellen speelt, heb ik ze leren hartenjagen en nog een ander suf spel, ben ik nog veel verkoudener geworden, met als effect dat ik nu ook een nare hoest en een hele schorre stem heb. De chinezen bleken allemaal voor dezelfde organisatie te werken en ik denkd at de hele trein binnen een uur wist dat er iemand uit H'elande in de trein zat. Omdat mijn naam onuitspreekbaar was hebben ze me een chinese naam gegeven, die in mijn eis, wel op mijn echte naam moest lijken omdat ik er anders nooit op zou reageren. Het resultaat kan ik wel schrijven, maar niet op de computer en het klinkt als mia of mi-ja hoe je het hebben wilt.
Ik was goed brak toen ik in Chengdu aankwma, vandaar dat ik graag snel met de bus naar het hostel wilde, maar de meeste chinezen die ik tegenkom en iets vraag over de bus kijken me bevreemd aan en vertellen me dat de taxi huppeldepup RMB kost. Gelukkig heb ik daar maling aan en had ik het busstation en de betreffende bus sneller gevonden dan de Chengduees uit de trein die het me wel even wilde wijzen. In de bus bleken de meeste haltes min of meer dezelfde naam te hebben, en er ook in chinese tekens hetzelfde uit te zien, maar ik ben toch op de goede halte uitgestapt, de juiste kant op gelopen en bijna voor altijd verdwaald te zijn, ware het niet dat ter hoogte van het hostel iemand me aansprak om te vragen of ik bij Mix Hostel moest zijn.
Wat de trein betreft; die aparte formaties uit de Geo donkergroene bergen tussen een vlak lichtgroen land, zijn we uren doorheen gereden, niet alleen langs maar ook doorheen, want een berg is geen obstakel voor Chinezen die een spoor aanleggen. Overal staat het koolzaad in bloei dus er waren prachtige gele akkers op alle plekken die je maar kan bedenken. Wat betreft land gebruik kunnen de meeste westerse landen daar nog wel een puntje aan zuigen. Ik geloof dat de enige vorm en locatie die ik niet gezien heb ondersteboven is, verder is elk stukje land in gebruik. Overal de taferelen van die typische foto's waarvan je nooit gelooft dat ze echt zijn tot je er bent.
Helaas blijkt Tibet 'dicht' te zijn, een fenomeen dat mij hogelijk verbaasde en aardig wat roet in het eten gooit. Misschien later. Vooralsnog ga ik morgen wederom lang stil zitten en daarna de prachtige omgeving van Jiuzhaigou bekijken en dan weer terug met de bus en de dag erna pnada's knuffelen. Intussen denk ik na over de rest van mijn plannen en wens ik jullie allen een goede avond.